Oya Baydar'ın Sapık Kitabına Ödül
Oya Baydar'ın paronayalarını, devrim düşmanlığını ve cinsel sapkınlıklarını romanlaştırdığı Erguvan Kapısı adlı kitabı ödül aldı. Oya Baydar, kendi pespaye dünyasının sapık düşünceleri ile devrimcileri birleştirip romanlaştırdı, ödülü kaptı.
TÜYAP Kitap Fuarı kapsamında düzenlenen Cevdet Kudret Edebiyat Ödülü, Oya Baydar'a verildi bugün. TÜYAP Karadeniz Salonu'nda gerçekleşen ödül törenine çok sayıda yazar katıldı. Devlet Tiyatrosu Sanatçısı Cevdet Arıcılar'ın sunumuyla düzenlenen törende, Seçici Kurul üyesi Semih Gümüş de bir konuşma yaptı. Bu yılın diğer yıllara oranlar en fazla katılımın olduğu yıl olduğunu aktaran Gümüş, Oya Baydar'ın "Erguvan Kapısı" adlı romanına ödül verilme nedeninin yazarın ustalıkla çok önemli bir dönemi yansıtması olduğunu ifade etti.
Konuşmanın ardından Gümüş, Feridun Andaç, Nezihe Meriç, Ahmet Oktay'ın da aralarında bulunduğu seçici kurulun belirlemesiyle yazar Oya Baydar'a ödülünü takdim etti.
Kısa bir konuşma yapan Baydar, ödülü almaktan onur duyduğunu kaydetti.
"Roman" diye tanıtılan bu kitap övülerek yere göğe sığdıralamadı, bir ödülü eksikti şimdi o da oldu. Baydar “ustalıkla yansıtmış” denilerek ödül verilen “romanda” sapkınlık diz boyu. Erguvan Kapısı nasıl bir kitap?
Başından sonuna bunalımlardan, cinsel güdülerle yaşanan hayatlardan başka bir şey yok. Çok "edebi" söyleşilerde bu romanı yazma amacını bilgiç havalarda ifade ediyor olsa da, bu romanı yazmasının asıl amacı devrimcilere düşmanlığını, inançlara tahammülsüzlüğünü kusmak.
Yaptığı bir röportajda şöyle diyordu; "bunları bilerek yaptım çünkü ölüm oruçlarını yazmak istiyordum. Feda ve kurban olmak meselesini deşmek istiyordum. Kör inancın nerelere götürebileceğini anlatmak istedim."
Ödül verilen bu romanın hiç sözetmedikleri bir yanını Ekmek ve Adalet Dergisi yansıtmıştı geçen aylarda. “Bu romanı, tatminsiz bir küçük-burjuvanın paranoyaları olarak da okuyabilirsiniz” diyen dergi şöyle özetlemişti romanın içeriğini:
“Romanda belli başlı dört karakter var; Teo, Ülkü, Derin ve Kerem Ali; olaylar bu dördünün ağzından anlatılıyor. Baydar'ın beynindeki zehirler bunların ağzından kusuluyor. Teo, apolitik bir yabancı. Ülkü, bir dönek (ki onun şahsında anlattığı kendisidir), Derin, bir ara gecekondu tepesindeki direnişçilere katılan bir burjuva kızı, Kerem Ali, örgütlü bir devrimcidir.
Ama bu toplumsal konumlarının ötesinde, cinsel güdüleriyle anlatılırlar sık sık. Üstelik de sapkın cinsellikleriyle. Baş kahraman Teo, ancak annesinin çıplak halini hayal ettiğinde cinsel olarak uyarılan bir sapkındır. Derin, babasına aşık, annesiyle babasının cinselliğini kıskanıyor...
Ve zaten sonunda babası yaşında, hareketleri aynı babasını andıran biriyle birlikte oluyor. Teo'nun annesi, kocasının dükkanında çalışan kalfayla yatıp kalkıyor... Derin'in annesi alkolik... O da psikoloğuyla ‘kırıştırıyor..."
Kaynak: www.halkinsesi-tv.com
24 Ekim 2004
Konuşmanın ardından Gümüş, Feridun Andaç, Nezihe Meriç, Ahmet Oktay'ın da aralarında bulunduğu seçici kurulun belirlemesiyle yazar Oya Baydar'a ödülünü takdim etti.
Kısa bir konuşma yapan Baydar, ödülü almaktan onur duyduğunu kaydetti.
"Roman" diye tanıtılan bu kitap övülerek yere göğe sığdıralamadı, bir ödülü eksikti şimdi o da oldu. Baydar “ustalıkla yansıtmış” denilerek ödül verilen “romanda” sapkınlık diz boyu. Erguvan Kapısı nasıl bir kitap?
Başından sonuna bunalımlardan, cinsel güdülerle yaşanan hayatlardan başka bir şey yok. Çok "edebi" söyleşilerde bu romanı yazma amacını bilgiç havalarda ifade ediyor olsa da, bu romanı yazmasının asıl amacı devrimcilere düşmanlığını, inançlara tahammülsüzlüğünü kusmak.
Yaptığı bir röportajda şöyle diyordu; "bunları bilerek yaptım çünkü ölüm oruçlarını yazmak istiyordum. Feda ve kurban olmak meselesini deşmek istiyordum. Kör inancın nerelere götürebileceğini anlatmak istedim."
Ödül verilen bu romanın hiç sözetmedikleri bir yanını Ekmek ve Adalet Dergisi yansıtmıştı geçen aylarda. “Bu romanı, tatminsiz bir küçük-burjuvanın paranoyaları olarak da okuyabilirsiniz” diyen dergi şöyle özetlemişti romanın içeriğini:
“Romanda belli başlı dört karakter var; Teo, Ülkü, Derin ve Kerem Ali; olaylar bu dördünün ağzından anlatılıyor. Baydar'ın beynindeki zehirler bunların ağzından kusuluyor. Teo, apolitik bir yabancı. Ülkü, bir dönek (ki onun şahsında anlattığı kendisidir), Derin, bir ara gecekondu tepesindeki direnişçilere katılan bir burjuva kızı, Kerem Ali, örgütlü bir devrimcidir.
Ama bu toplumsal konumlarının ötesinde, cinsel güdüleriyle anlatılırlar sık sık. Üstelik de sapkın cinsellikleriyle. Baş kahraman Teo, ancak annesinin çıplak halini hayal ettiğinde cinsel olarak uyarılan bir sapkındır. Derin, babasına aşık, annesiyle babasının cinselliğini kıskanıyor...
Ve zaten sonunda babası yaşında, hareketleri aynı babasını andıran biriyle birlikte oluyor. Teo'nun annesi, kocasının dükkanında çalışan kalfayla yatıp kalkıyor... Derin'in annesi alkolik... O da psikoloğuyla ‘kırıştırıyor..."
Kaynak: www.halkinsesi-tv.com
24 Ekim 2004
