Yazarın
sitemizdeki bütün yazıları aşağıdadır. Okumak için ilgili yazı başlığına tıklayınız.

ŞİMDİYE KADARKİ HAYATIM

1950’li yılların ortalarında İstanbul’da doğdum. Kuşağımın çoğu gibi siyasetle çocukluk yıllarımda 1960 darbesiyle tanıştım; ilk gençliğimeyse 12 Mart darbesiyle erdim.
Bir uğursuz 6 Mayıs gecesi, bütün bir gece gözüme bir katre uyku girmeden bu ülkedeki haksızlıklar üzerine düşündükten sonra sosyalist olmaya karar verdim... O günden bu yana, karınca kararınca bu kararımın arkasında durmaktayım.
Orta öğrenimimi Üsküdar Amerikan Kız Lisesi’nde tamamlayıp yüksek öğrenim için Fransa’ya gittim. Fransa gençliğinin eğitim “reform”unu protesto etmek için bir yıl boyunca lise ve üniversiteleri işgal ettiği mübarek yıllardı; iki yılım daha çok militanlıkla geçti: Türkiyeli Öğrenciler Birliği, CGT’nin (Genel Emek Sendikası) Türkiyeli işçiler seksiyonu, FKP, az biraz kadın çalışmaları... Koşturmalardan ve öğrenci olaylarından boş zaman buldukça da okula gidip sosyoloji tahsili...
Sonra, birkaç kafadar, baktık ki ülke devrimi bizi bekliyor, geri döndük.
Yayıncılık (Havass yayınları), ilk yazı denemeleri, çevirmenlik, dağıtımcılık...
Bu arada İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Antropoloji Bölümü’nde öğrencilik...
Devrim olmadı, 12 Eylül darbesi oldu onun yerine.
Bir gecede gençlikten çıktık bütün bir kuşak.
Özal’lı yılları kısmen yayıncılık, ardından da çevirmenlik yaparak geçirdim. Zaman zaman da çeşitli dergilerde yazılar yazarak...
Sonra, apansız bir karar; antropolojide yüksek lisans ve doktora için Ankara’ya nakl-i mekan eyledim. Hacettepe üniversitesine girdim. “Kal, öğretim elemanı ol,” dediler, “Olur” dedim, kaldım... [Bir süre yönetiminde de yer aldığım Öğretim Elemanları Sendikası’ndaki dostlarımı minnetle hatırlıyorum...]
Bir İstanbul 1 Mayıs’ında 70’li yıllardan tanıdığım, ve sürgünden yazılarını izlediğim Temel (Demirer) ile buluştuk, yeniden...
Bu arada akademik rutin çerçevesinde çeşitli “titr”ler edindim; “Dr.”, “Doç. Dr.” vb.
Sonra bir nokta geldi: üniversitedeki neoliberal başkalaşıma dayanamayacağımı kavradım birden. Hacettepe’den istifa ettim.
Şimdilerde ne mi yapıyorum?
Temel ile birlikte Ankara eylemlerini kaçırmamaya çalışıyoruz.
Muhtelif dergilerde yazılar yazıyoruz.
Memleketin (kimi zaman da dünyanın) çeşitli kentlerinde panel, söyleşi, sempozyum, vb.lerine katılıyoruz.
Fırsat buldukça Latin Amerika’ya gidiyoruz.
Zaman zaman Ankara Özgür Üniversite’de ders veriyoruz.
Bu arada ben de iki üniversitede dersler veriyorum.
Ve dünyanın yeniden ayağa kalkacağı günleri bekliyoruz, sabırla ve umutla...
Öyle gözüküyor ki bekleyişimiz boşuna olmayacak...

20-10-2011