Sizi çok şaşırtacak şeyler okuyacaksınız birazdan, kanınız donacak, yok artık diyeceksiniz ama lütfen devamını getirin ve görün neler yaşanıyor. Türkiye'de varlığı kabul ediliyor ama nedense hiç konuşulmuyor. Kızlar kardeşlerini doğuruyor... Doğru okudunuz, aynen öyle! Aslında dünyanın kanayan yarası. Şahit ola ola nasıl susup yutabiliyoruz?

Bunu yaşayanlar anlatamıyor. Ve elinden gelenlerin de onlara ses olması gerek. Seslerini duyurmalarına destek vermelerine ve sesleri olmak için mücadeleye girmek gerekiyor. Konuyla ilgili yığınla haber, röportaj ve filmler yapılmış hatta yapılıyor olmasına rağmen nedense bunu hiç yüksek sesle konuşmuyoruz. Satır aralarında kaybolup gidiyor. Neden? Hayal ürünü mü sanıyoruz? Yok canım, deyip geçiyor muyuz yoksa? Artık hayır. Eğitimle ve gelişmişlikle ayrıca dindarlıkla alakalı olmayan bir durumdan bahsediyoruz. Hastalık mı irade sorunu mu tartışılır belki.

Facebook'tan Yorumlar:

-“Yapma! Hamileyim!” dedim. Karnıma vurdu
-Bebeği çıkarıp kutuya koydular. O ağırıma gitti.
-Bebeği doğuracaktım. Bakacaktık. Bakardık. Sevmiştik çünkü.
-Ben düşük yaparken polis beni gözaltına almaya çalışıyordu.

KADINA YÖNELİK ŞİDDET VE AYRIMCILIK ANCAK SOSYALİZMDE SON BULUR

25 Kasım Dünya Kadına Yönelik Şiddet ve Ayrımcılığa Karşı Mücadele gününde; gerek günlük yaşamda ve gerekse de onun yansımaları olan yazılı ve görsel basında kadına yönelik değişen hiçbir şeyin olmadığı açık ve net bir biçimde ortaya çıkıyor. "

Ekmeği bol eyledik
acıyı bal eyledik
sıratı yol eyledik
geldik bugüne"