18 Nisan 2000 tarihli Hürriyet gazetesinde ilginç ve ilginç olduğu kadar ibret verici bir yazı okudum. Yazının başlığı şöyle: “Şirinler Komünistmiş!” Burada Şirinler’den kastedilen uzun süredir yayınlanan bir çizgi film. Haberi yazan bizi uyarıyor: “Çocuklarınızın beyni yıkanıyor, siz farkında değilsiniz belki ama bu çizgi film komünizmi övüyor.”

Haber şöyle devam ediyor; “Bütün çocukların severek izledikleri sevimli orman cüceler Şirinler’in komünist oldukları tezi ortaya atıldı. Yapı Kredi Yayınları tarafından yayınlanan üç aylık düşünce dergisi Cogito’da yer alan yazıda, Şirinler’in yaşam biçimlerinin komünist olduklarını ortaya çıkardığı iddia edildi.”

“Şirinler küçük bir komünde birlikte yaşıyor, mantar kulübelerine ancak kırk yılda bir çekiliyorlar. Hiçbir şirin bir parça toprak parçasına sahip değildi.”

Haber devam ediyor:

“Paylaştıkları şey toprak değil sadece. Yiyecek ve erzak mantar biçimindeki kulübede saklanıyor, yıl boyunca Şirinler’e eşit ölçüde dağıtılıyordu. Çiftçi Şirin ürünlerini Şirin bireylere satmıyordu. Toplum yararına çalışıyordu bütün şirinler: Marx’ın ilkelerinden biri daha. Aşçı Şirin bütün aç şirinleri doyuruyordu. Yapılacak kulübe, sıkıştırılacak vida mı var, Usta Şirin imdada yetişiyordu.”

Haberde, çizgi film uzmanı Kristan M. Sonntag’a göre; Şirinler’in can düşmanı, Şirinler Köyü’ne bakan tepedeki şatoda yaşayan acımasız yaşlı büyücü Gargamel, tabii ki kapitalisti temsil ediyor. Gargamel’in amacı Şirinler’i yakalayıp altına çevirmek. Herkesin refahını düşünen Şirinler’in aksine aç gözlü Gargamel ise kişisel varlık, zenginlik peşinde koşan bir kapitalistten başkası olamaz.”

Çocuğunuzun bir girişimci, geleceği parlak bir işadamı, servetine servet katmak için önüne geleni ezip yok eden bir işadamı değil de; dayanışma, paylaşım, üretim, barış, kardeşlik, mutluluk vs. gibi komünist işlerine aldanmasını seyredecekseniz, o sizin bileceğiniz iş, bizden uyarması...

Anlaşılan o ki “öldüğü” iddia edilen bir sistemin hayaleti bazılarını -Hürriyet yöneticilerini- paranoya derecesinde hasta ediyor, onun hayali karşısında tir tir titriyorlar.

Ama varsın korksunlar. Bu konuda pek haksız da sayılmazlar; daha dün IMF, Dünya Bankası toplantısını Washington’da protesto eden on binler, ondan önce yüz bini aşkın emekçinin Seattle’deki kapitalizm karşıtı eylemleri, Ekvador, Kolombiya, Peru, Venezuella, Yunanistan, Fransa, Meksika, Türkiye ve bütün dünyada gelişen emekçilerin kapitalizme, Yeni Dünya Düzeni denilen emperyalizme başkaldırıları, onların, kaygılanmakta ne kadar haklı olduklarını gösteriyor. Varsın öyle olsun.

Bir ozanımızın dediği gibi;

Korkuyorlar, korkacaklar,
korksunlar
Geliyoruz, geleceğiz,
yakındır...

Kemal Deniz