hayatı ıskalama lüksün yok
bir aşk için yapabileceğin her şeyi yaptığına inanıyorsan ve buna rağmen hala yalnızsan, için rahat olsun. giden zaten gitmeyi kafasına koymuştur ve yaptıkların onun dudağında hafif bir gülümseme yaratmaktan başka hiçbir işe yaramayacaktır. sen kendini paralarken o her zaman bahaneler bulmaya hazırdır. hani ağzınla kuş tutsan,"bu kuşun kanadı neden beyaz değil?" diye bir soruyla karşılaşabilirsin.
iki ucu keskin bıçaktır bu işin sonu. yaptıklarınla değil yapamadıklarınla yargılanırsın her zaman. bu mahkemede hafifletici sebepler yoktur. iyi halin cezanda indirim sağlamaz. sen, "ama senin için şunu yaptım" derken o, "şunu
yapmadın" diye cevap verecektir ve ne söylesen karşılığında mutlaka başka bir iddiayla karşılaşacaksındır.
üzülme, sen aşkı yaşanması gerektiği gibi yaşadın. özledin, kızdın, ağladın, güldün, şarkılar söyledin, düşündün şiirler yazdın. "peki o ne yaptı?" deme.
herkes kendinden sorumludur aşkta. sen aşkını doya doya yaşarken o kendine engeller koyuyorsa bu onun sorunu. bir insan eksik yaşıyorsa ve bu eksikliği bildiği halde tamamlamak için uğraşmıyorsa sen ne yapabilirsin ki onun için? hayatı ıskalama lüksün yok senin. onun varsa, bırak o lüksü sonuna kadar o yaşasın.
her zaman ki gibi yaşayacaksın sen. "acılara tutunarak" yaşamayı öğreneli çok oldu. hem ne olmuş yani, yalnızlık o kadar da kötü birşey değil. sen mutluluğu hiç bir zaman bağlamadın ki...
epeydir eline almadığın kitaplar seni bekliyor. kitap okurken de mutlu oluyorsun unuttun mu? kentin hiç girmediğin sokaklarında gezip yeni yaşamlara tanık olmak da keyif verecek sana. uzun zamandır görmediğin arkadaşlarınla görüşeceksin yine. yine onun için bıraktığın tüm güzelliklere geri döneceksin. sen yüreğinin sesini dinleyenlerdensin ve biliyorsun aslolan yürektir.
yürek sesi nedir bilmeyenler ya da bilip de duyumsamayanlar olabilir. yaşadıkların acıtsa da içini unutma; yaşadığın sürece o yürek var olacak seninle birlikte. sen yeter ki koru onu ve onunla taşıdığın sevda duygusunu.
elbet biter güneşe hasret günler. elbet değerini bilecek, verdiğin değeri hakedecek biri çıkar karşına.
işte o zaman kutuplarda yetişen cılız ve minik bitkiler değil, güneşin çiçekleri doldurur yüreğini...
umut seninle olsun, sen de bulursun seni gerçekten seveni...
anonim
üzülme, sen aşkı yaşanması gerektiği gibi yaşadın. özledin, kızdın, ağladın, güldün, şarkılar söyledin, düşündün şiirler yazdın. "peki o ne yaptı?" deme.
herkes kendinden sorumludur aşkta. sen aşkını doya doya yaşarken o kendine engeller koyuyorsa bu onun sorunu. bir insan eksik yaşıyorsa ve bu eksikliği bildiği halde tamamlamak için uğraşmıyorsa sen ne yapabilirsin ki onun için? hayatı ıskalama lüksün yok senin. onun varsa, bırak o lüksü sonuna kadar o yaşasın.
her zaman ki gibi yaşayacaksın sen. "acılara tutunarak" yaşamayı öğreneli çok oldu. hem ne olmuş yani, yalnızlık o kadar da kötü birşey değil. sen mutluluğu hiç bir zaman bağlamadın ki...
epeydir eline almadığın kitaplar seni bekliyor. kitap okurken de mutlu oluyorsun unuttun mu? kentin hiç girmediğin sokaklarında gezip yeni yaşamlara tanık olmak da keyif verecek sana. uzun zamandır görmediğin arkadaşlarınla görüşeceksin yine. yine onun için bıraktığın tüm güzelliklere geri döneceksin. sen yüreğinin sesini dinleyenlerdensin ve biliyorsun aslolan yürektir.
yürek sesi nedir bilmeyenler ya da bilip de duyumsamayanlar olabilir. yaşadıkların acıtsa da içini unutma; yaşadığın sürece o yürek var olacak seninle birlikte. sen yeter ki koru onu ve onunla taşıdığın sevda duygusunu.
elbet biter güneşe hasret günler. elbet değerini bilecek, verdiğin değeri hakedecek biri çıkar karşına.
işte o zaman kutuplarda yetişen cılız ve minik bitkiler değil, güneşin çiçekleri doldurur yüreğini...
umut seninle olsun, sen de bulursun seni gerçekten seveni...
anonim
